به نام آنکه هستی نام از او یافت / فلک جنبش زمین آراو از او یافت

خدایی کافرینش در سجودش / گواهی مطلق آمد بر وجودش . . .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

عقل، جاده ی پر پیچ و خمی است که “تا” خدا می رسد

و عشق، جاده ی مستقیمی که “به” خدا می رساند . . .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

الهی من اسیر جهان بودم / عقوبت کن چو نافرمان بودم

خداوندا بسوزانم بسوزان / اگر فرمانبر شیطان بودم . . .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

ای تیر غمت را دل عشاق نشانه / خلقی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

حاجی بره کعبه و من طالب دیدار / او خانه همی جوید و من صاحب خانه . . .

(خیالی هروی)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

ستایش کنم ایزد پاک را / که گویا و بینا کند خاک را

به موری دهد مالش نره شیر / کند پشه بر پیل جنگی دلیر

جهان را بلندی و پستی تویی / ندانم چه ای آنچه هستی تویی . . .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

کسی که در برابر خداوند زانو می زند

می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند  . . .

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

خواهی اگر بجویی ، یک لحظه ای مجویش

خواهی اگر بدانی ، یک لحظه ای مدانش . . .

(ملا محسن فیض)

+++++++++++++++++++++++++++++++++++

ذرات ، این نشان موجود

که او است آن خدای یگانه که هستی هر هستی بهستی او است . . .